-
1 aufschrecken
auf|schrecken <schreckte o schrak auf, aufgeschreckt> -
2 hochschrecken
hoch|schrecken1) ( erschrecken) przestraszyć2) ( aus dem Schlaf reißen) wyrwać ze snu1) ( erschrocken werden) przestraszyć się2) ( aus dem Schlaf auffahren) zerwać się ze snu -
3 noga
zerwać się pf na równe nogi aufspringen;do góry nogami umgekehrt, auf dem Kopf;przewrócić pf (wszystko) do góry nogami das Unterste zuoberst kehren;do nogi! bei Fuß!;w nogi! fam. nichts wie weg!;iść noga za nogą gemächlich gehen;na jednej nodze fam. schnell, im Handumdrehen;nogi w iks X-Beine pl -
4 podskakiwać
podskakiwać z radości vor Freude springen;podskoczyć pf (zerwać się) aufspringen;podskoczę do sklepu fam. ich laufe mal schnell zum Geschäft;podskoczę do niego fam. ich schaue mal bei ihm vorbei;nie podskakuj! fam. sei nicht so frech!, du hast hier nichts zu melden! -
5 hochfahren
hoch|fahrenin den dritten Stock \hochfahren wjechać na trzecie piętroden Berg \hochfahren wjechać na szczyt góryzur Burg \hochfahren wjechać na zamekdie Straße zum Pass \hochfahren pojechać drogą aż do przełęczyaus dem Sessel/Schlaf \hochfahren zerwać się z fotela/ze snu4) ( aufbrausen)[wütend] \hochfahren zakipieć [ze złości] -
6 schrecken
schrecken <schreckte, geschreckt> <schrak, geschrocken>aus dem Schlaf \schrecken zerwać się ze snu -
7 brechen
brechen ['brɛçən] <bricht, brach, gebrochen>2) (zer\brechen) Brot przełamaćauseinander\brechen złamać3) (heraus\brechen)die Steine aus der Mauer \brechen wyłamywać cegły z muru4) ( abbauen)Marmor \brechen wydobywać marmur5) ( nicht einhalten) Vertrag, Schwur nie dotrzymać; Versprechen, Wort, Recht złamać; Schweigen przerwać7) ( niederkämpfen) Bahn torować [ perf u-]; Widerstand tłumić [ perf s-]; Willen przełamać; Person złamać; s. a. gebrochenII. vi3) sein (hindurch\brechen)durch die Wolken \brechen Sonne: prześwitywać zza chmur, przedzierać się przez chmurymit jdm/etw \brechen zerwać z kimś/czymś -
8 abbrechen
-
9 abreißen
-
10 zrywać
I. vt2) ( niszczyć) zaporę durchbrechen, zerstören; most zum Einstürzen bringen, zerstören; dach abdecken; linię energetyczną beschädigen4) ( tracić kontakt) brechen\zrywać stosunki die Beziehung abbrechen\zrywać z chłopakiem mit dem Freund Schluss machen\zrywać z przeszłością mit der Vergangenheit brechenII. vr1) ( dawać się oderwać) herunterreißen; tapeta: abreißen4) (pot: wstawać bardzo wcześnie)\zrywać się o świcie in aller [Herrgotts]Frühe aufstehen [ lub sehr früh]5) \zrywać się na równe nogi aufspringen, hochfahren -
11 lösen
lösen ['lø:zən]I. vt6) ( zergehen lassen)II. vr1) (sich ab\lösen)sich [von etw] \lösen Schicht: oddzielać [ perf oddzielić] się [od czegoś], Stein: odłamywać [ perf odłamać] się [od czegoś]2) (sich auf\lösen)4) ( sich befreien)sich von jdm/etw \lösen uwolnić się od kogoś/czegoś; s. a. gelöst -
12 zrywać
zrywać (-am) < zerwać> (zerwę) v/t abreißen; kwiaty, owoce pflücken; stosunki abbrechen; umowę, zaręczyny lösen; głos strapazieren;zrywać się v/i abreißen; (wstać) aufspringen; ptak auffliegen; wiatr plötzlich aufkommen; fam. abhauen;zrywać się z łóżka aus dem Bett springen;zrywać się na równe nogi aufspringen;zrywać boki sich vor Lachen biegen -
13 kończyć
kończyć [kɔj̃nʧ̑ɨʨ̑]I. vt1) < perf s-> ( zakończyć czynność, spożywanie) pracę, rozmowę beenden, abschließen; kawę austrinken\kończyć coś robić aufhören, etw zu tunpocząwszy od..., a skończywszy na... angefangen von..., bis zu... [ lub einschließlich...]2) < perf u- lub s-> ( przechodzić pewien etap edukacji) kurs, szkołę, uniwersytet abschließen, beendens\kończyć ze sobą seinem Leben ein Ende machen [ lub setzen]s\kończyć z kimś ( zabić) jdn erledigen ( fam), jdn umlegen ( fam) ( zerwać stosunki) mit jdm Schluss machenźle s\kończyć schlimm endenkończy mi się gotówka/paliwo mir geht das Bargeld/das Benzin ausskończyło się na niczym nichts kam dabei heraus, er ist ergebnislos gebliebenskończyło się na tym, że... es endete damit, dass... -
14 auffahren
auf|fahren1) ( heranfahren)auf eine Rampe/Fähre \auffahren wjeżdżać [ perf wjechać] na rampę/prom2) ( kollidieren mit)auf jdn/ein Fahrzeug \auffahren najechać na kogoś/pojazd3) ( näher heranfahren)dicht auf seinen Vordermann \auffahren podjechać blisko do samochodu przed sobąaus dem Schlaf \auffahren zrywać [ perf zerwać] sięGeschütze \auffahren ustawić działa -
15 abschließen
ab|schließenI. vt1) ( zuschließen)du musst die Tür noch \abschließen musisz jeszcze zamknąć drzwi na kluczmit abgeschlossenem Studium z ukończonymi studiamiII. vi2) ( Vertrag schließen)[mit jdm] \abschließen Kunde: zawierać [ perf zawrzeć] [z kimś] umowę3) finein Geschäftsjahr mit einem Gewinn/Verlust \abschließen von... zamykać [ perf zamknąć] rok bilansowy zyskiem/stratą w wysokości...4) ( zum Abschluss bringen)mit der Vergangenheit \abschließen zrywać [ perf zerwać] z przeszłością5) ( eingefasst sein)mit einer Borte/Verzierung \abschließen być wykończonym taśmą/ornamentem -
16 ausbrechen
aus|brechen1) ( entkommen)[aus dem Gefängnis] \ausbrechen uciec [z więzienia][aus dem Käfig] \ausbrechen wydostać się [z klatki]aus der Ehe/einer Beziehung \ausbrechen zerwać małżeństwo/związek3) ( zur Eruption gelangen) Vulkan: wybuchnąć5) ( verfallen in)in Jubel \ausbrechen zagrzmieć brawami, rozbrzmiewać radościąin Tränen \ausbrechen wybuchnąć płaczemin Gelächter \ausbrechen parsknąć [o wybuchnąć] śmiechem -
17 schießen
I. vi[auf jdn] \schießen strzelać [ perf strzelić] [do kogoś]mit dem Gewehr \schießen wypalić z broni2) ( den Schießsport betreiben) uprawiać strzelectwoum die Ecke \schießen wyskoczyć zza roguin die Höhe \schießen zrywać [ perf zerwać], się z miejsca, podskoczyć2) ( treten)den Ball auf das Tor \schießen oddać strzał na bramkęBlicke \schießen ciskać [o rzucać] spojrzenia
См. также в других словарях:
zerwać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zrywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zerwać się — Ktoś zerwał się jak oparzony zob. oparzyć. Zerwać się jak wicher zob. wicher 2. Zerwać się jak za naciśnięciem, pociągnięciem sprężyny, jakby sprężyną podrzucony zob. sprężyna 3. Zerwać się na równe nogi zob. noga 22 … Słownik frazeologiczny
zrywać się – zerwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odddzielać się, odłączać się od czegoś, przestawać być zamocowanym; urywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Balon zerwał się z uwięzi. Krowa zerwała się z łańcucha. Od wiatru zerwał się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stanąć [zerwać się] na równe nogi — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} gwałtownie wstać, zerwać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy zadzwonił budzik, zerwał się na równe nogi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… … Słownik języka polskiego
zrywać się — Ktoś zerwał się jak oparzony zob. oparzyć. Zerwać się jak wicher zob. wicher 2. Zerwać się jak za naciśnięciem, pociągnięciem sprężyny, jakby sprężyną podrzucony zob. sprężyna 3. Zerwać się na równe nogi zob. noga 22 … Słownik frazeologiczny
rozstać się — dk, rozstać sięstanę się, rozstać sięstaniesz się, rozstać sięstań się, rozstać sięstał się rozstawać się ndk IX, rozstać sięstaję się, rozstać sięstajesz się, rozstać sięwaj się, rozstać sięwał się 1. «oddalić się, odejść od kogoś, zwykle… … Słownik języka polskiego
zamknąć się jak ślimak w skorupie — {{/stl 13}}{{stl 7}} odizolować się od otoczenia, zerwać kontakty z ludźmi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po powrocie ze szpitala zamknął się jak ślimak w skorupie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamknąć się przed światem — {{/stl 13}}{{stl 7}} wybrać życie w samotności, zerwać wszelkie kontakty towarzyskie, stracić zainteresowanie sprawami doczesnymi; też: wstąpić do klasztoru : {{/stl 7}}{{stl 10}}W klasztornej ciszy zamknął się przed światem. Zamknąć się przed… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nacisnąć — Zerwać się jak za naciśnięciem sprężyny zob. sprężyna 3 … Słownik frazeologiczny
pozrywać — dk I, pozrywaćam, pozrywaćasz, pozrywaćają, pozrywaćaj, pozrywaćał, pozrywaćany 1. «szarpiąc zerwać, zdjąć gwałtownie, rozerwać wiele czegoś; zerwać, zniszczyć coś w wielu miejscach; o wezbranej wodzie, o silnym wietrze: zerwać, znieść wiele… … Słownik języka polskiego